Μακάβρια ευρήματα

Λέτε να το ξεκοκάλισε η λευκοσουσουράδα...;

Αν δεν καταλάβατε τι είναι μπροστά από τη λευκοσουσουράδα, ορίστε ένα κρανίο γάτας. Δεν ξέρω πως βρέθηκε εκεί (Άλσος Συκεών).

Δημοτικό Άλσος Συκεών

Λευκοσουσουράδα (Motacilla alba)

Αρσενικός σπίνος (Fringilla coelebs)

Χαβαρόνι (Corvus frugilegus), ένας ακόμη χειμερινός επισκέπτης της πόλης

Το Δημοτικό Άλσος Συκεών, καθώς γειτνιάζει στενά με το Σέιχ-Σου εμφανίζει αρκετά διαφορετικά είδη πουλιών, κυρίως μικρόπουλα (συνολικά 40 είδη σε 7 εξορμήσεις). Δυστυχώς, η αξία του αυτή δεν είναι αναγνωρισμένη, ιδίως από τους κατοίκους που όταν παραξενευμένοι από τα κιάλια και τη φωτογραφική μηχανή μας ρωτάνε τι κάνουμε και τους λέμε πως φωτογραφίζουμε πουλιά λένε: "δεν έχει πουλιά εδώ, μόνο καρακάξες". Συνήθως ο χώρος χρησιμοποιείται για να βγάζουν τα σκυλιά τους βόλτα όσοι μένουν εκεί κοντά, αν και το άλσος αξίζει κάτι παραπάνω.

Ας περάσουμε όμως και στα καλά. Τώρα που είναι χειμώνας κατεβαίνουν λόγω του κρύο πολλά μικρόπουλα και σου δίνουν και ευκαιρίες φωτογράφισης. Οι σπίνοι είναι αμέτρητοι, ενώ δε λείπουν και οι παρατηρήσεις αρπακτικών (γερακίνες, βραχοκιρκίνεζα, ξεφτέρια αλλά και πετρίτες).

Ευχάριστη έκπληξη

Σήμερα κατέβηκα προς την παραλία για να φωτογραφίσω μαυροβουτηχτάρια, αν και ο καιρός δεν ήταν ιδανικός. Δυστυχώς, δεν μου κάναν την χάρη να βγουν προς τα έξω ώστε να μπορέσω να τα φωτογραφίσω. Έτσι, κατέληξα στο λιμάνι να φωτογραφίσω κανέναν γλάρο. Για καλή μου τύχη, μαζί με τους γλάρους κυκλοφορούσε και ένα λαμπροβούτι (Gavia arctica), που μου έδωσε την ευκαιρία για λίγα κοντινά καρέ. Στη συνέχεια απομακρύνθηκε. Λίγα λεπτά αργότερα το ακολούθησαν και οι καστανοκέφαλοι γλάροι. Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι δεν το άφηναν πραγματικά στην ησυχία του, αλλά βουτούσαν συνέχεια δίπλα του (δείτε εικόνα 2). Ξέρει κανείς για ποιο λόγο το κάναν αυτό? Γιατί κατάλαβαν ότι το λαμπροβούτι είχε βρει φαγητό ή απλά για να το διώξουν?

Χορευτικές φιγούρες

Καστανοκέφαλος γλάρος (Larus ridibundus) προσεγγίζοντας τη θάλασσα

Έτοιμος να αρπάξει τη λεία

Απογειώνεται θριαμβευτής (η φωτογραφία αυτή δεν είναι από τη Θεσσαλονίκη, αλλά από το Πόρτο Λάγος)

Οι γλάροι αποτελούν γενικώς ένα κοινό θέαμα, ειδικά σε πόλεις που έχουν λιμάνια. Έτσι, με μία βόλτα στο λιμάνι της Θεσσαλονικής θα μπορέσετε να τους πετύχετε την ώρα που ψαρεύουν. Στις συνεχείς "βουτιές" προς τη θάλασσα και εν συνεχεία επανόδους στους αιθέρες εκτελούν περίτεχνες κινήσεις οι οποίες αν αποτυπωθούν στιγμιαία μπορεί να μας δώσουν την εντύπωση χορευτικών φιγούρων.

Κορμοράνοι - Phalacrocorax carbo

Η αρχή μιας αποτυχημένης προσπάθειας για να σταθεί στη σημαδούρα, πιθανώς για να στεγνώσει τα φτερά του


Χαρακτηριστικός τρόπος με τον οποίο κολυμπούν οι κορμοράνοι, με το εκπληκτικό πράσινο μάτι να ξεχωρίζει!

Με μια βόλτα στην παραλία της πόλης μας σίγουρα θα έχετε την ευκαιρία να συναντήσετε κορμοράνους (Phalacrocorax carbo). Συχνά, κάνουν βουτιές στο νερό ψάχνοντας για τροφή, και έτσι με λίγη υπομονή ακόμα πιθανώς να τους δείτε να βγαίνουν στην επιφάνεια με ένα ψάρι στο στόμα.

Επειδή όμως αυτά τα πουλιά έχουν αποκτήσει μία ευρεία εξάπλωση, συχνά είναι σε "μάχη" με τους ψαράδες, οι οποίοι επικαλούνται ότι τους τρώνε το απόθεμα. Για ένα παλαιότερο σχετικό άρθρο δείτε εδώ

Θαμνοφυλλοσκόπος (Phylloscopus trochilus)

Καρβουνιάρης (Phoenicurus ochruros)

Κεραίες...

Δυστυχώς ζώντας μέσα στην πόλη πολύ συχνά το θέαμα που αντικρίζεις βγαίνοντας στο μπαλκόνι σου είναι απλά μπαλκόνια, ταράτσες, κεραίες και καθόλου πράσινο. Ευτυχώς τα πουλιά είναι και εκεί και μπορεί κάποιες στιγμές να σε κάνουν λίγο να ξεχαστείς. Έτσι, τις προάλλες από το μπαλκόνι μου συνάντησα αυτές τις δύο δεκαοχτούρες (Streptopelia decaocto). Μπορεί λόγω της αφθονίας του είδους να μη προκαλούν πλέον κάποια αίσθηση, αλλά σου δίνουν την ευκαιρία να εξασκείς το χόμπι σου και από το μπαλκόνι!

Ο κορμοράνος (Phalacrocorax carbo) της φωτογραφίας προσπαθούσε για τουλάχιστον ένα λεπτό να καταπιεί τη λεία του

Κλασική πόζα σταχτοτσικνιά (Ardea cinerea)

Ένα θετικό στοιχείο της Θεσσαλονίκης είναι η ύπαρξη της θάλασσας. Έτσι, μία βόλτα προς ακτές που δεν εμφανίζεται έντονη ανθρώπινη παρουσία καθ όλο το 24ωρό μπορεί να προσφέρει καλές παρατηρήσεις και ευκαιρία για μερικά καλά και σπάνια (για) την πόλη καρέ.

Παράνομη κατοχή πουλιών

Η απίστευτη φάτσα αυτού του φλώρου (Carduelis spinus) κάτω από άλλες συνθήκες θα με είχε χαροποιήσει σαν φωτογράφο. Στην προκειμένη όμως περίπτωση το πουλί αυτό μάλλον δραπέτευσε από κάποιο παρακείμενο κλουβί όπου κρατούνται παράνομα πουλιά. Η φωτογραφία είναι λοιπόν τόσο κοντινή επειδή ο φλώρος αδυνατούσε να πετάξει και καθόταν στο δέντρο ακριβώς από πάνω μου.

Τα κλουβιά αυτά, λοιπόν, τα έχει κάποιος στην Κρήνη, φυσικά παράνομα. Είναι είδη της ελληνικής άγριας πανίδας, δεν φέρουν φυσικά δαχτυλίδι όπως τα νόμιμα εμπορεύσιμα πουλιά και εννοείται πως η αιχμαλωσία και η κατοχή τους απαγορεύεται. Ο "ιδιοκτήτης" το γνωρίζει αυτό, κάτι που μας είπε ο ίδιος. Όπως μπορείτε να δείτε όμως στην επόμενη εικόνα πάνω από τα κλουβιά έχει παγίδες και έτσι σκοπεύει να συνεχίσει το παράνομο αυτό hobby.

Όσον αφορά στα πουλιά που είχε στην κατοχή του, αυτά ανέρχονται σε 6 περίπου φλώρους (Carduelis chloris), 2 τουλάχιστον καρδερίνες (Carduelis carduelis) και μερικά λούγαρα (Carduelis spinus) και σκαρθάκια (Serinus serinus).

Ένα λούγαρο (Carduelis spinus) ψάχνει μία έξοδο από το κλουβί

Δυστυχώς, όπως φαίνεται, το hobby της παράνομης κατοχής άγριων πουλιών καλά κρατεί. Κάποιος μπορεί να πει "έλα μωρέ τώρα, για 15 πουλιά κάνεις έτσι;". Το πρόβλημα όμως πρέπει να ιδωθεί από μια συγκεντρωτική σκοπιά, όπου τα 15 πουλιά αυτού του τύπου αθροίζονται με τα 20 του άλλου και με τα 100 του παραδιπλανού. Και όπου τα πουλιά που τη γλιτώνουν πρέπει μετά να αντιμετωπίσουν την όχληση από το κυνήγι και μετά την αλλαγή των βιοτόπων από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και χίλια δυο άλλα.



Υ.Γ.1: Στην τελευταία παράγραφο δεν θέλω να πω ότι τα συγκεκριμένα πουλιά που κατέχει ο τύπος απειλούνται άμεσα από τις δραστηριότητες του ανθρώπου, αλλά μέσω αυτής της κατοχής εκφράζεται μία εσφαλμένη αντίληψη της σχέσης του ανθρώπου με την άγρια φύση. Η αντίληψη κυριαρχίας του ανθρώπου και όχι συνύπαρξης.

Υ.Γ.2: Η εξόρμηση αυτή πήγε καλά φωτογραφικά (ιδίως για εντός πόλεως), οπότε θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες και καθαρά φωτογραφική ανάρτηση.

Σιρλοτσίχλονο - Emberiza cirlus

Το σιρλοτσίχλονο αυτό (Emberiza cirlus) φωτογραφήθηκε το καλοκαίρι, γι'αυτό έχει και σχετικά έντονα χρώματα. "Δυστυχώς" δεν πέτυχα το αρσενικό με τον αρκετά πιο έντονο χρωματισμό.

Κορακοειδή - Corvidae

Δύο κουρούνες (Corvus corone) που μαλώνουν για μια θέση

Τυπική εικόνα κουρνιάσματος χαβαρονιών (Corvus frugilegus)

Μεγάλοι αριθμοί κορακοειδών (κυρίως χαβαρονιών) διασχίζουν τον αέρα

Ένα χαβαρόνι (Corvus frugilegus) εν πτήση



Καμαρωτή κουρούνα (Corvus corone) με φόντο τη Θεσσαλονίκη

Κάθε απόγευμα στον ουρανό της πόλης υπάρχει μία αναστάτωση. Αυτή προκαλείται από τις ορδές των κορακοειδών (κυρίως χαβαρονιών, λιγότερο κουρουνών και τέλος κάργιων) που πάνε να κουρνιάσουν. Οι αριθμοί τους κυμαίνονται σε χιλιάδες και συχνά καταφθάνουν στην κούρνια σε κοπάδια πολλών ατόμων. Οι κόντρες για μια θέση στα δέντρα είναι πολύ συχνά φαινόμενα, αλλά στο τέλος όλα τα πουλιά βολεύονται.

Γλάροι - Laridae

Larus michachellis [ασημόγλαρος (πιθανώς δεύτερου καλοκαιριού)]

Larus melacocephalus (μαυροκέφαλος γλάρος)

Larus michachellis ενήλικος

Τον τελευταίο καιρό στις εξορμήσεις μου δεν αισθάνομαι και πολύ τυχερός και έτσι με δυσκολία βρίσκω καρέ για να αναρτήσω. Έτσι έψαξα στο μικρό μου αρχείο. Οι φωτογραφίες των γλάρων είναι από την πρώτη μου εξόρμηση (29-06-2008), όταν ακόμα δεν είχε φτάσει ο φακός μου και μου είχε δανείσει έναν δικό του ο Δημήτρης (greeknature)!

Παπαδίτσες - Paridae

Οι παπαδίτσες είναι μία οικογένεια μικρών και ζωηρών στρουθιόμορφων, κάποιοι αντιπρόσωποι των οποίων εμφανίζονται συχνά σε πάρκα πόλεων. Στην πάνω φωτογραφία είναι μία γαλαζοπαπαδίτσα (Parus caeruleus), ενώ στην κάτω ένας καλόγερος (Parus major).

Θαμνοφυλλοσκόπος - Phylloscopus trochilus

Οι φυλλοσκόποι αυτήν την εποχή απαντούν σε κάθε πάρκο και με μεγάλες πυκνότητες. Τώρα αν αυτοί που βλέπουμε είναι θάμνο- (Phylloscopus trochilus) δέντρο- (Phylloscopus collybita) ή δάσο- (Phylloscopus sibilatrix, οι λιγότερο κοινοί) φυλλοσκόποι είναι ένα ζήτημα που απαιτεί παρατηρητικότητα και εμπειρία για να καταλάβεις, καθώς οι διαφορές τους (κυρίως μεταξύ θάμνο- και δέντρο-φυλλοσκόπου) είναι μικρές. Το άτομο της φωτογραφίες το αναγνώρισα ως θαμνοφυλλοσκόπο και ελπίζω να μη κάνω λάθος. Η επιβεβαίωση ή απόρριψη του θα είναι πολύ χρήσιμη.

Κοκκινολαίμης - Erithacus rubecula

Ένα από τα πιο όμορφα πουλιά κατά τη γνώμη μου, καθώς η έννοια του ωραίου είναι σχετική, είναι ο κοκκινολαίμης (Erithacus rubecula). Το είδος αυτό αφθονεί στα πάρκα της πόλης κυρίως από το φθινόπωρο μέχρι και την άνοιξη, όπου συχνά τον καταλαβαίνουμε από το έντονο και πολύ ευχάριστο κελάηδημά του. Την τελευταία φωτογραφία, αν και δε μου αρέσει πολύ και κρύβει λίγο το πουλί, την έβαλα καθώς δείχνει το μέγεθος του πουλιού σε σχέση με ένα κομμάτι από περιτύλιγμα μαστίχας... και όπως βλέπουμε η διαφορά (από την κοιλιά μέχρι την πλάτη) δεν είναι πολύ μεγάλη...

Κουρούνες - Corvus corone

Τις κουρούνες (Corvus corone) όλοι τις βλέπουμε μέσα στην πόλη να πετούν πάνω από τα κεφάλια μας, να μαλώνουν μεταξύ τους για φαγητό ή για μια θέση κουρνιάσματος σε δέντρα ή ακόμα να κάθονται ακριβώς δίπλα μας ατάραχες και να ψάχνουν για τροφή. Συχνά, λόγω άγνοιας, αποκαλούνται κοράκια (Corvus corax), αν και διαφέρουν πολύ από αυτούς τους πιο μεγάλους και κατάμαυρους συγγενείς τους.

Αν ρωτήσετε σε κάποιο χωριό για αυτές σίγουρα θα έχουν να σας διηγηθούν ιστορίες για κουρούνες που πετούν καρύδια ψηλά από τον αέρα ώστε με την κρούση στο έδαφος αυτά να σπάσουν και να μπορούν μετά οι κουρούνες να απολαύσουν το γεύμα τους.

Λευκός Επίμυς - Rattus norvegicus

Αν και το blog αναφέρεται στα πουλιά της πόλης μας, ένα τέτοιο απρόσμενο γεγονός θεώρησα ότι πρέπει να δημοσιευθεί. Πριν λίγο καιρό με το αίτημα της μη χρησιμοποίησης ζώων σε πειράματα κάποιοι εισέβαλαν σε εργαστήρια του βιολογικού και της ιατρικής και επελευθερώσαν τα ζώα που υπήρχαν εκεί. Με έκπληξη, λοιπόν, προχθές παρατήρησα κάποια άτομα από αυτά να έχουν επιβιώσει και να έχουν σχηματίσει σε παρκάκι στο Πανεπιστήμιο μια ομάδα των 4-5 ατόμων (τόσα μέτρησα, μπορεί να είναι και περισσότερα).

Δεν έχασα έτσι την ευκαρία να πάρω τη φωτογραφική και να τραβήξω μερικά καρέ, αν και σαν πειραματικά στελέχη του καφέ επίμυ Rattus norvegicus δε δίνουν την ίδια χαρά στη φωτογράφιση και παρατήρηση όσο άγριοι πληθυσμοί.

Τώρα ας ελπίσουμε ότι λόγω της μεγάλης προσαρμοστικής και αναπαραγωγικής τους ικανότητας να μη δημιουργήσουν πρόβλημα σε άλλα είδη που ζουν στην περιοχή. Όσο για τους ανθρώπους, πάντα να θυμούνται ότι αν και τα ποντίκια μπορεί να τους τρομάζουν πολύ, σίγουρα και αυτοί τρομάζουν τα ποντίκια.

Πανεπιστήμια

Ένας αετομάχος (Lanius collurio)


Αετομάχος (Lanius collurio), που μας κοιτάει λίγο περίεργα


Αετομάχος (Lanius collurio)

Δαχτυλιδόλαιμοι Ψιττακίσκοι - Psittacula krameri

Δύο θηλικοί Δαχτυλιδολαίμηδες Ψιττακίσκοι (Psittacula krameri) στο πάρκο της ΧΑΝΘ.

Ο αρσενικός Psittacula krameri ξεχωρίζει από τα θηλυκά από το μαύρο δαχτυλίδι γύρω από το λαιμό.